Categorieën
Recensies

Tame Impala – Lonerism

Ze klinken als de Beatles met een extra dosis LSD achter de kiezen. Het nieuwe album Lonerism van Tame Impala is een psychadelische trip vanaf de eerste tot de laatste secondes. Echoënde stemmen en vreemde gitaareffecten laten de jaren zestig en zeventig nagalmen in een hedendaags jasje.

 

Bio

Tame Impala is een band uit Australie. Het is een project dat volledig rond Kevin Parker (Gitaar, Zang) is opgebouwd. Hij schrijft de muziek en neemt deze meestal ook alleen op. Dat zal waarschijnlijk de titelverklaring zijn voor dit album. Voor de tour heeft hij wel een live band samengesteld. De bandnaam is afgeleid van de iets kleinere versie van de antilope, de impala. Deze impala is in tegenstelling tot zijn soortgenoten wel tam. Handig. De muziek kenmerkt zich door een sterke psychedelische jaren zestig en zeventig sound. Lonerism is de tweede plaat van de Australiërs en hopelijk niet de laatste.

 

Verdieping

Zoals al gezegd lijkt de sound van Tame Impala erg veel op die van de Beatles tijdens Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, soms doet het echter denken aan Pink Floyd in de dagen dat Syd Barrett de creatieve scepter zwaaide. De zanglijnen mogen nijgen vooral naar de Beatles, muzikaal is het toch duidelijk een voortzetting van Pink Floyd.

Bij het eerste nummer is het al raak. Een overheersende beat en een vage stem die het gehele nummer “Got to be above it” roept worden snel vergezeld door Parker die klinkt als de kleinzoon van John Lennon. Dit zal alles met de productie te maken hebben, het dubbelen van de stemmen en het er dik op mikken met de zang, maar wat is het een heerlijke start van een plaat.

 

 

De rest van de plaat bevat niets meer dan pareltjes, nummers als Elephant, Apocalypse Dreams, Keep on Lying, hypnotiseren je en maken de plaat ontzettend verslavend. De gitaren zingen nog steeds erg lang rond en vage synths hebben het muzikale spectrum van de Australiërs vergroot. Het afsluitende nummer Sun’s Comming Up onderstreept de muzikale genialiteit van de band nog eens, waar een crappy piano ineens ‘verandert’in een gitaar en de plaat net zo verwarrend afsluit als dat ze begon.

 

https://www.youtube.com/watch?v=Z3kAjSc2vNE

 

Lonerism is spannend, knap en zo verslavend. De LSD spat er vanaf dat je zelf ook mee zweeft na een aantal luisterbeurten. Sgt. Pepper heeft promotie gemaakt! Kortom, een…