We sluiten 2017 af met een overzicht van onze favoriete electronica-albums van het jaar. Dit jaar blijkt ook maar weer dat electronica als genre eigenlijk een heel grijs gebied is zonder duidelijke grenzen. Zo heeft het album van Karavan met zijn wortels in Hip hop en wereldmuziek nauwelijks iets gemeen met de industriele techno van Perc. Misschien volgend jaar tijd voor nog meer lijstjes?!
Lee Gamble – Mnestic Pressure
Na het onnavolgbare Koch uit 2014 keert Lee Gamble terug met dit net zo vage Mnestic Pressure. De spaarzame technobeats die op Koch te vinden waren zijn ingeruild voor meer vrijere ritmes (luister de freaky aphex-squarepusher breakbeat van Ghost of de nog waziger tikken van Ignition Lockoff), terwijl de wazige soundscapes nieuwe vormen hebben aangenomen. Vreemd, neurotisch en intrigerend van begin tot eind!
Mohlao – Landforms
Nederlander Samuel van Dijk gebruikt zijn Mohlao-alias als hij zin heeft in het creeren van buitenaardse techno. Prachtig lange en zorgvuldig opgebouwde zweef-nummers vol dubby geluiden en zeediepe sub-dreunen. Luie stoel > koptelefoon > ogen dicht > good times!!
Actress – AZD
Niet dood en begraven zoals werd aangenomen, maar springlevend en misschien nog wel verrassender: geinspireerd! Een album vol nummers die allemaal ergens tussen Hazyville, Splazsh en R.I.P. staan. Zo is FANTASYNTH typische hazy Actress-techno, single X22RME knalt als Splazsh’s Let’s Fly en rookgordijn BLUE WINDOW ademt alles wat Actress is. Cunninghams muziek is nauwelijks tijdgevoelig en AZD is een totaal onverwachte aangename verrassing.
UMFANG – Symbolic Use of Light
Alle nummers op Symbolic Use of Light hebben met elkaar gemeen dat ze zijn gebouwd met minimale middelen. Een idee, een melodielijn (of iets wat daar in de verte op lijkt..) met soms een begeleidende beat en hi-hat en dat is het dan wel zo’n beetje. Maar blijkbaar zijn die ideeen van producer Emma Olson zo goed dat ze verder geen opsmuk nodig hebben, want wij luisteren hier non-stop naar!
https://www.youtube.com/watch?v=W_JwC4p90ec
Mystica Tribe – Island Oasis
Mystica Tribe is de artiestennaam van Tokioër Taka Noda. Noda is een beetje een weirdo en Island Oasis een beetje weird. Wie maakt als Japanner nou dub? En hij gebruikt naast de traditionele elementen (denk aan veel moddervette baslijntjes, veel reverb en veel live melodica) ook frisse organische geluiden die het album speels en origineel maken. Heerlijk chillen zo!
https://www.youtube.com/watch?v=vv-m9xZu6lQ&t=1685s
Porter Ricks – Anguilla Electrica
Je hebt van die mensen waarvan je weet dat het vaklui zijn. Die uitgebreid de tijd nemen voor hun werk en die je de tijd ook moet gunnen om hun werk te laten doen. Maar dan heb je ook wat. En met Anguilla Electrica heb je dus echt vakwerk. Techno met lagen zo fijn door elkaar heengesmeerd, zo’n finesse en zo’n afwerking: daar kun je allen maar je vingers bij aflikken en heel grote bewondering voor hebben.
https://www.youtube.com/watch?v=2n9oL11Ww4k
Karavan – Karavan
Dat krijg je ervan als twee beat-producers die al jaren van hot naar her reizen besluiten samen te werken om deze reis-ervaringen vast te leggen: een geweldig album met heerlijk gevarieerde drum-patronen, wereldse (!) invloeden, funky synthesizers en hele karrevracht meer aan inspiratie. Lefto uit Belgie en Free the Robots (VS) zijn door de wol geverfde producers die met Karavan vakkundig bewijzen dat electronica ook superorganisch kan klinken.
Four Tet – New Energy
Het is raar om Four Tet hier weer te noemen maar het zou ook raar zijn als we dat niet zouden doen. Four Tet is onmiskenbaar electronica en hoort dus onmiskenbaar thuis in deze lijst! New Energy gaat van langzaam kabbelend, melancholisch werelds, naar actief, dansverwekkend en vrolijk. Eigenlijk laat hij op één album alles horen wat hij in huis heeft. Het resultaat is dan ook niet verrassend, maar wel erg goed.
https://www.youtube.com/watch?v=JloQb8G1ELM
Perc – Bitter Music
Ali Wells alias Perc is met Bitter Music medogenloos. Industrieel, spookachtig, priemend hard… Maar er zit een verhaal in dit alles en een prangende boodschap (wat is er in godsnaam aan de hand met de wereld en waarom gaat het van erg naar erger?!). Angstaanjagend maar indrukwekkend.
Clark – Death Peak
Clarks achtste album Death Peak is een logisch vervolg in zijn oeuvre. Knip- en plakwerk, vette synths, techno-, trance- en drum ’n’ bassritmes vliegen vol energie langs je heen. De Warp-veteraan bevestigt met Death Peak opnieuw zijn plaats in de electronica-wereld.