Wat was het weer een heerlijk muzikaal jaar. Kurt Vile was voor ons de onbetwiste nummer 1. De liedjesschrijver liet weer zien waarom de Amerikaanse songtraditie zo waardevol is. Mysterieuze dames uit de polder scoorde ook erg goed dit jaar, waar ze het niveau van ons kikkerlandje echt ontstegen. Dit jaar helaas erg weinig elektronische platen waar we weg van waren. In volgorde presenteren wij jullie de lijst voor 2015!
1. Kurt Vile – Believe i’m going Down
Kurt vile bewees zich al in vele gedaanten, en ook in 2015 vestigt hij de aandacht op zich. Ditmaal met een heerlijke laidback-plaat die wegluisterd zoals wij whisky drinken, met flinke teugen, nooit genoeg, geen kater.
2. Tess Parks & Anton Newcombe – I Declare Nothing
Verliefd, dat waren we toen we Tess Parks op het podium zagen verschijnen. Een stem als een rasp, maar mooi, het bleek een gouden combinatie met de frontman van The Brian Jonestown Massacre, Anton Newcombe. Psychadelisch, vernuftig en verfrissend.
3. Sufjan Stevens – Carrie & Lowel
Soms is dat hele singer-songwriter-geneuzel knap vervelend. Maar wat een parel is Carrie and Lowell. Wonderschone en intieme liedjes met openbarende teksten. Intens mooi.
4. Ryley Walker – Primrose Green
Een gitaarvirtuoos als Nick Drake, kleine liedjes met prachtige arrangementen. Concerten zijn compleet verwarrend, omdat die vertolking weinig met zijn albums te maken hebben, maar ongeveer een anderhalfuur durende jamsessies worden. Aanrader!
5. Balthazar – Thin Walls
Het zoveelste bewijs dat bands uit België per definitie goed zijn. Thin Walls is een ijzersterk pop-album en nummers Nightclub en Bunker dingen mee naar beste nummers van het jaar.
6. Tame Impala – Currents
Zijn gitaar had Kevin Parker aan de wilgen gehangen om in te ruilen voor een synthesizer. Het resultaat mag er zeker wezen, het blijft muziek om lekker bij weg te dromen terwijl je de laatste postzegel LSD naar binnen schuift.
7. Kovacs – Shades of Black
Diepe soul uit de polder, een mysterieuze dame die barst van het talent. Concerten zijn betoverend, en Kovacs zelf ook. Het concert bij de Zomerfeesten in Nijmegen zal ons nog lang heugen. Wij weten in ieder geval wie de volgende Bond-titelsong moet gaan schrijven.
8. Kamasi Washington – The Epic
Op de valreep cadeau gekregen, en daar zijn we heel erg blij mee. Laat je meevoeren in de epische wereld van Kamasi. Iedere luisterbeurt onthult een nieuwe laag, totdat je vol genot volledig opgeslokt bent in de jazz/fusion wereld van een geweldenaar.
9. Sofie Letitre – Uncanny Valley
Wauw, wat een genot, wat een schoonheid, wat verrassend. Sofie Letitre maakte een uitstapje naar elektronische muziek en stelt daarin niet teleur. Onheilspellend, gedurfd en oh zo beklijvend. Het was een EP, maar toch konden we deze parel niet laten liggen. Groots als Portishead, en dat is een compliment. We kijken uit naar het album in 2016.
10. Wilco – Star Wars
Okay, meesterwerk yankee hotel foxtrot wordt niet geëvenaard, maar Star Wars is een heerlijk verfrissende plaat in in het oeuvre van Wilco. Minder gepolijst en soms zelfs rauw, maar vol aanstekelijke liedjes en muzikaal vakmanschap. Fijne plaat van een geniale band.
https://www.youtube.com/watch?v=H29vjCUzFZk