Excentriek maar ook uiterst aanstekelijk. De Canadese Grimes laat zien dat beide benamingen van toepassing zijn op haar nieuwe langspeler Visions.
Bio
Als eenmansband maakt Claire Boucher eigenzinnige synthpop-liedjes. Alhoewel ze opgroeide in Vancouver, woont ze sinds een paar jaar in Montreal, het Canadese bolwerk van artistieke vrijheid waarvandaan vele artiesten werken. De jonge artieste (vorige week 24 geworden) maakte al drie albums voor obscure platenmaatschappijen, maar Visions wordt uitgegeven door het grote 4AD-label. Kans op een (voorzichtige) doorbraak ligt dus op de loer.
Verdieping
Visionsklinkt heerlijk. Eigenlijk zijn veel nummers onweerstaanbaar, zeker bij zo’n doorkomend lentezonnetje van de afgelopen dagen. Visions is poppy en catchy, maar tegelijkertijd laat Grimes overal horen dat haar synthesizer-creaties erg origineel zijn. Want de eigenzinnige droomwereld die gecreëerd wordt door soundscapes, het constante geklooi met haar hoge stem en de vele aparte beats zijn een klasse apart. En alhoewel het misschien geen album is gericht op een groot publiek, duidelijk is dat de liedjes goed te behappen zijn.
Zo klinkt Genesis in het begin dromerig, maar de beat maakt het nummer vrolijk. Op Oblivion is plaatsgemaakt voor een aanstekelijke ‘80’s-synthbeat met een leuke variatie op de melodie aan het einde van het nummer. Eight heeft een harde beat en een enorm opgepitchte stem van Boucher. En zo blijft die variatie en kwaliteit maar doorgaan (check bijvoorbeeld ook Circumambient of de laatste twee, erg rustige, nummers van het album Skin en Know the Way. Wat ik eigenlijk wil zeggen: luister er gewoon eens naar en laat je verrassen door dromerige, aanstekelijke popliedjes.