Eefje de Visser – Bitterzoet
Eefje de Visser is al heel lang onze geheime liefde. Sinds ‘Hartslag’ hebben we haar omarmd en niet meet losgelaten, met ‘Koek’ en ‘Het is’ lange avonden doorgebracht in melancholische buien, waar we niet uitgepraat raakten over die prachtige platen. Op ‘Nachtlicht’ moesten we wel wennen aan de elektronische invloeden die De Visser gebruikte, omdat het soms de intimiteit van de muziek verloor. Het meisje met de gitaar van de eerdere albums kwam zó raak binnen, maar ook dit album sloten we in ons hart.
De experimenten met zwoele elektronica zijn op Bitterzoet nog verder doorgevoerd, maar doet nergens inbreuk op die intimiteit waar we naar zoeken, bij Bitterzoet zijn alle ingrediënten vanaf de eerste tonen in balans. De beats zijn (bijna) volledig verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor gelaagde melodieën. Het nummer Lange vinnen dat een halve dubstep zweem heeft, maar zo gevoelig blijft, waar ze niet onderdoet voor hedendaagse grootheden als James Blake, of Jamie XX. De muziek staat in dienst van haar stem en haar boodschap. Het liefelijke meisje met de gitaar is definitief vervangen door de de grote diva van de lage landen.